Maar wat was dat? Daar vóór hem? Bewoog daar iets? Jochem verstijfde,
alsof de lucht hem vastklemde. Hij vergat Flpriqy en kwam zelfs even niet aan ademen toe. Hij staarde met bolle ogen vóór zich uit naar dat… dat… Hij knipperde heftig om zo snel mogelijk aan het donker te wennen. Ja! Daar gebeurde het weer! In het zwart was er iets, een vorm, die – heel even maar – bewoog. Jochem werd zo bang dat hij er draaierig van werd en het pijn deed in zijn buik.
‘Bzjour’, zei de vorm. Jochem wilde vreselijk gaan schreeuwen. Maar een brok in zijn keel zat dwars.
Dit het slot van het kinderverhaal ‘Het probleem van Flpriqy’.
Het verhaal staat in mijn dubbelboek uit 2002: Hallo! Ik ben hier!