‘En stapte je daar dan zomaar in?’
‘Nee het stapte in mij.’
Weer zoiets raadselachtigs. Het meisje had haar armen om haar knieën heengeslagen en
haar hoofd erop neergelegd. Ze deed haar ogen dicht om zich het verhaal van de
klimmer zo goed mogelijk voor te stellen.
Dit is het slotdeel van het kinderverhaal De tijdwisser.
Het verhaal staat in mijn dubbelboek uit 2002: Hallo! Ik ben hier!
